پر موئی و وجود موهای ناخواسته از معضلاتی است که بسیاری از خانم ها و حتی آقایان را درگیر ساخته و با پیشرفت های سریع انجام شده در حوزۀ زیبائی جرو اولویت های درمانی بسیاری از افراد قرار گرفته است .
درمان لیزر موی زائد به هدف درمان این مشکل از چند دهه قبل به کار رفته و انواع مختلفی دارد.
از جمله لیزرهای بسیار موفق و بدون عارضه که در نژاد ایرانی نتایج رضایت بخشی ایجاد کرده است لیزر دایود با طول موج 808 نانومتر است که با داشتن دو سیستم خنک سازی بر منبع نوری و برهندپیس مجزا راحتی و ایمنی زیادی برای بیمار و پزشک به وجود آورده و احتمال عدم موفقیت درمان سوختگی یا سرخی بعد از لیزر یا ایجاد تیرگی بعد از درمان یا برگشت موهای زائد تقریبا منتفی شده است .
لیزر دایود با فواصل هر ماه یک بار انجام شده و به طور متوسط به 5 تا 6 جلسه درمان نیاز دارد.
این لیزر در درمان موهای زائد همه مناطق بدن کاربرد دارد.
پرموئی و وجود موهای ناخواسته از معضلاتی است که بسیاری از خانم ها و حتی آقایان را درگیر ساخته و با پیشرفت های سریع انجام شده در حوزه ی زیبائی جزو اولویت های درمانی بسیاری از افراد قرار گرفته است. از سوی دیگر تکنولوژی لیزر به شکل فزاینده ای طی نیم قرن گذشته در حال گسترش بوده و در حوزه های مختلف پزشکی منجمله حوزه ی پوست و مو پیشرفت شایان توجهی کرده است که از نخستین کاربردهای آن، می توان به درمان موهای ناخواسته اشاره کرد. نخستین لیزرهائی که در این زمینه به کار رفتند عبارت بودند از: لیزر یاقوت یا روبی و لیزر Nd:YAG. بعدها لیزرهای اختصاصی تری برای این هدف به کار رفتند که از آن جمله می توان به لیزرها ی دایود و الکساندرایت اشاره کرد که با ساطع کردن طول موجهای اختصاصی برای تخریب مو، نتایج بسیار عالی با برجا گذ اشتن حداقل عوارض جانبی به وجود آوردند. همچنین اختراع نوعی منبع نوری موسوم به IPL نیز تحول جدیدی در درمان موهای زائد بود که در کنار منابع لیزری برای تأمین هدف از بین بردن موهای زائد به کار می روند.
باید گفت در درمان لیزری مشکلات پوست و مو باید در ابتدا مولکول های خاصی را به عنوان هدف درمان انتخاب کرد و این مولکول های هدف هستند که با جذب انرژِی لیزر باعث بروز تغییرات بالینی و علائم بهبود در منطقه ی درمان شده می گردند.
مولکول هدف در درمان موهای زائد، رنگدانه ی موجود در ساقه ی مو است که به این رنگدانه اصطلاحاَ “ملانین” گفته می شود. انرژی ساطع شده از منابع لیزری توسط این رنگدانه جذب شده و گرمای زیادی به سلول های زایای مو می دهد که باعث تخریب آنها و عدم رشد مجدد مو می شود.
موفقیت درمان موهای زائد به چهار عامل بستگی دارد: رنگ مو، تیپ پوستی (از نظر میزان روشن یا تیره بودن پوست)، ضخامت مو و بالاخره تعداد جلسات درمان.
به طور خلاصه می توان گفت بهترین نتایج از بین بردن موهای زائد با لیزرها در افراد با تیپ های پوستی پائین و رنگ پوست روشن و موهای تیره به دست می آید. در افراد با تیپ پوستی تیره خطر جذب بیشتر اشعه ی لیزر توسط رنگدانه های موجود در پوست و ایجاد عوارض جانبی وجود دارد. موهای سفید شده نیز فاقد ملانین بوده و اشعه ی لیزر توسط مو جذب نمی شود. موهای بلوند و بور نیز ملانین کمتری داشته و نسبت به موهای تیره میزان جذب انرژی کمتری دارند و کمتر به درمان پاسخ می دهند.
معمولاً قبل و در بین جلسات درمان نباید از روش هائی از قبیل بندانداختن یا کندن موها استفاده کرد و این روش ها را باید از حداقل دوهفته قبل از جلسه ی لیزردرمانی متوقف کرد و موهای منطقه را صرفاً باید با تیغ اصلاح کرد. بسیاری از پزشکان به منظور کاستن حس درد و سوزش حین لیزر، کرم های بیحس کننده ی موضعی را به مدت 30 تا 45 دقیقه بر ناحیه ی نیازمند درمان مالیده و پس از بیحسی موضعی اقدام به درمان می کنند. همچنین برای کاستن آسیب حرارتی وارد آمده بر پوست منطقه معمولاً از روش های خنک کردن موضعی قبل از درمان با استفاده از سیستم های Cooling موضعی به شکل تماسی یا اسپری های خنک کننده استفاده می شود.
در اغلب حالات سرخی حاصل از درمان لیزری بیش از چند ساعت پایداری ندارد و مالیدن پماد اکسید زینک یا کرم های ترمیم کننده ی بعد از لیزر برای از بین بردن این حالات کفایت می کند. محافظت ناحیه ی تحت درمان از اشعه ی خورشید نیز امر مهمی است که به همین دلیل از فرآورده های ضدآفتاب با عوامل محافظتی بالا استفاده می گردد.
تعداد جلسات درمان موهای زائد بین 4 تا 6 جلسه متغیر است و جلسات درمان معمولاً با فواصل 4 تا 6 هفته یک بار انجام می شوند. البته باید تأکید کرد که میزان پاسخ دهی هر منطقه از بدن و هرفرد بسته به تراکم و ضخامت و نوع تیپ پوستی متفاوت است و شاید برخی افراد به جلسات بیشتری نیاز داشته باشند و یا برعکس با جلسات کمتری به نتایج دلخواه برسند.
از بین عوارض جانبی شناخته شده ی از بین بردن موهای زائد با منابع لیزر/IPL می توان به موارد زیر اشاره کرد: درد، سوزش، سرخی یا اریتم گذرا یا پایدار، تورم، آسیب اپیدرمی به شکل سوختگی، تغییرات رنگدانه ای به شکل تیره شدن یا روشنتر شدن پوست ناحیه ی تحت درمان و به ندرت بروز اسکار یا اصطلاحاً “گوشت اضافه”. البته باید گفت بسیاری از این عوارض کوتاه مدت و برگشت پذیر بوده و با انتخاب صحیح منبع لیزری و پارامترهای درمانی و خبرگی و تجربه ی پزشک معالج قابل پیشگیری و درمان هستند و با پیشرفت تکنولوژی لیزر روز به روز از بروز این عوارض کاسته می شود. همچنین باید گفت با توجه به عمق نفوذ کنترل شده ی لیزر که حدود 5 میلی متر است، احتمال آسیب رسیدن به اعضای حیاتی قرار گرفته در زیر پوست ناحیه ی درمان شده از قبیل تیروئید، سینه و غدد لنفاوی وجود ندارد و شواهدی ازایجاد تغییرات بدخیم در این اعضا متعاقب درمان لیزری وجود ندارد. با این وجود به خاطر نبودن شواهد کافی برای ایمن بود
درمان لیزری در خانم های باردار یا شیرده، این درمان در این شرایط انجام نمی شود.
نکته ی بعد در مورد درمان خانم های مبتلا به اختلالات هورمونی و پرموئی است که می بایست در کنار درمان داروئی اختلالات هورمونی، همزمان به درمان پرمویی آنها با لیزر اقدام کرد و وجود این اختلالات مانع درمان افراد مبتلا با لیزر نمی شود.
گذشته از کاربرد زیبائی برای از بین بردن موهای زائد در صورت آقایان، باید به این نکته اشاره کرد که درمان لیزری برای از بین بردن نوعی جوش بعد از اصلاح (فولیکولیت) در ناحیه ی ریش یا پشت گردن نیز کاربرد دارد.
مطالعات متعددی که بر پوست و موی ایرانی ها انجام شده که نشان داده اند لیزرهای دایود و الکساندرایت در کنار منابع IPL همگی جزو انتخاب های درمانی مناسب برای از بین بردن موهای زائد صورت و بدن هستند. تجارب درمان موارد فراوان موهای زائد با لیزر دایود، بدون بروز عوارض جانبی و مشکلات بعدی توسط دکتر نیکنامی، ایشان را به استفاده از این نوع لیزر ترغیب کرده و ایشان این نوع لیزر را برای درمان بیماران خود به کار می برند.
